Cesur Yürek Hermit
Vay canına, dedim kitabın bir yerinde. İşte yine bilmediğim bir şeyi öğreniyorum kitaplardan. Hermit Carb yengeçlerinin yumuşak vücutlarını korumak için salyangoz kabuklarını kendilerine ev yaptıklarını yeni öğrendim. Fakat maalesef öyle kolay bulunmuyor iyi bir ev.
Maleseflik tarafı, insan elinin bu işte yine parmağı olması. Cesur Yürek Hermit ve arkadaşları, çaresiz kalıp çöplükteki plastik bardakları, metal kutuları sırtlarına geçirmek zorunda kalabiliyorlar. Sebep, kıyılardaki deniz kabuklarını toplayıp giderken, yerine çöplerimizi bırakmamız.
Bu yaz, sahilde bir sürü cam parçası buldum ben de! Orada çıplak ayak dolaşan çocukların bunlarla karşılaşması düşüncesi ile irkilirken! İnsanoğlu nasıl yaşadığı yeri pisletir, tehlikeli hale getirir anlayamazken…
Hermit, insanlara mesajını iletiyor. En önce çocuklar duyuyor o mesajı! Canımız çocuklar…
Çevre üzerine, insanlığın bazen insanlardan değil de hayvanlardan öğrenebileceği üzerine tatlı bir hikaye. Üstelik, gerçek olaylara dayanıyormuş.
Şimdiden iyi okumalar…
Cesur Yürek Hermit
Evim Olmadan Asla
Yazan: Asiye Yıldırım
Resimleyen: Hüseyin Sönmezay
Eylül 2020,
Timaş Çocuk, 5+