Çocuk Şehri
Yeni bir dergi her zaman heyecan demektir. Heyecanlıyım yani bir dergi var elimde. Fakat bu defa çocuklar için değil, yetişkinler için bir çocuk dergisi. Üstelik yoğun içeriği ile insanda gayet ciddiyetli duruşlara sebep oluyor 🙂
Çocuk Şehri, 3 aylık bir dergi. Alt başlığında “Çocuk insan yavrusu değil, ayrı bir alemdir” cümlesine yer vermiş. Çocuğu, insanın az gelişmiş bir hali olarak görmeyip, ayrı bir alem olarak görmek ne iyi. El hak, öyledir de zaten.
Çocuk Şehri hoş geldin yazısında da belirtildiği üzere “yetişkinlere yönelik bir muhteva” sunuyor bizlere. İlk sayının konusu oyun. Oyunla ilgili akademik yazılar, araştırmalar, güncel eleştiriler, annelerin tanıklıkları vs bir çok kaliteli içerik sunulmuş. Ayrıca oyunla ilgili güzel çocuk kitapları da tanıtılmış. Okudukça hangi kitapların bahsi geçti, not ettim. Sizin için de aşağıya aldım (meğer felah kitap da buna benzer bir çalışma yapmış, onu da ekledim). Bunlar sadece çocuklar için olan kitaplar. Oyunla alakalı başka kitaplar da var dergi sayfalarında.
Derginin bakış açısını mezkur yazıdan şöyle okuyabiliriz:
Yetişkin olarak bizler, üzerimizdeki örtülerden sıyrılıp çocuk/luk anlayışını yeniden gözden geçirmeliyiz. “Çocuk insan yavrusu değil, ayrı bir alemdir” diyerek o alemi tanımaya çalışmalıyız. Bu niyetle kozmosun, fıtratın, vahyin sesine kulak vererek hem içimizdeki çocuğu hem de elinden tuttuğumuz çocuğu anlamalı, bir şeylerin artık değişmesi gerektiğini görmeliyiz.
Bu alanda edebiyat, felsefe ve sosyolojinin birbirini beslediği, mukayeseli ve aktüel bir dergi olma özelliği taşıyan Çocuk Şehri aynı zamanda bir çocuk ve ilk gençlik edebiyatı dergisi olarak da okunabilir.
Derginin bir sonraki sayısında dosya konusu Çevre Sorunları ve Çevre Etiği olarak belirlenmiş. Hem dosya konusuna, hem de her türlü katkıya dergi sahipleri açık. Okurlar ilgili haberleri, isteklerini, yazılarını dergiye gönderebilecekler.
Çocuk Şehri Doğan Narboğa yazı işleri ve Ayşe Nur Narboğa genel yönetmenliğinde okuyucu ile buluşuyor. İletişim için www.felahkitap.com adresini kullanabilirsiniz. Ayrıca netten satışı da mevcut.
Çocuk Şehri’nin bahtı açık olsun. Umdukları şehrin kurulmasında her sayı bir adım olsun inşallah.
Not aldığım kitaplar:
Mavi Ok, Can— Resimli Hayal Ansiklopedisi, Elma—Ninemin Yemekleri Dedemin Oyuncakları, Nesin—Pal Sokağı Çocukları—Kayıp Renkler, Erdem Çocuk—Püsküllü Deve, Samed Behrengi—Kayıp Çocuklar Bahçesi, Doğan Gündüz— Fare Adlı Kedi, Doğan Gündüz—Unutma Oyunu, Doğan Gündüz—En Sevdiğim Oyuncak, Doğan Gündüz—Oyuncaklarını Kıran Çocuk, Canan Aslan, Kök—Oyuncakları Toplamak Kimin Görevi, Nurşen Şirin, Timaş—Oyuncu Bulut, Nural Birden, Kök—Hannah Arendt’in Küçük Tiyatrosu, Metis
Felah Kitap’ın listesi:
Gianni Rodari: Mavi Ok – Yoksul bir çocuğun hayallerini süsleyen tren için verdiği mücadele anlatılırken, çocuk dünyasından sistem eleştirisi okunuyor.
Şener Şükrü Yiğitler: Resimli Hayal Ansiklopedisi – Karakter Şemsi’nin çocukluk ve oyun anılarına doğru yolculuğa çıkarıyor yazar bizi.
Mehmet Güler: Ninemin Yemekleri Dedemin Oyuncakları: Doğan, yaz tatili için gittiği köyde ninesi ve dedesinden oyun kültürü ve geleneklerimize dair farklı bakış açıları kazanıyor.
Molnar: Pal Sokağı Çocukları – Sokak oyunlarının erkeklik inşası üzerinde kitapta tercih edilen dil ve anlatım eleştiriliyor.
Gülnar Hajo: Kayıp Renkler – Çalışmak zorunda bırakılan işçi çocukların oyun ve oyuncak hayalleri yer alıyor.
Samed Behrengi: Püsküllü Deve – İran’ın yoksul şehirlerinden bir çocuğun aç uyuduğu gecelerde düşlediği, gündüz vitrinde seyrettiği püsküllü devesini kaybedişi anlatılıyor.
Canan Arslan: Oyuncaklarını Kıran Çocuk – Bir çocuğun niçin oyuncaklarını kırdığına dair masum bir açıklama sunuyor.
Nurşen Şirin: Oyuncakları Toplamak Kimin Görevi – Oyuncakları toplamak dağıtanın işi derken toplumsal cinsiyet rolleri vurgulanıyor.
Doğan Gündüz: En Sevdiğim Oyuncak – Bir çocuğun eşyayla kurduğu ilişkiye dair naif cümleler okunuyor.
Nural Birden: Oyuncu Bulut – Bir çocuğun doğayla kurduğu ilişkiye dair naif cümleler okunuyor.