Küçük Ayının Uzun Yolculuğu
İnsana dair okumalar yapmayı, bu derin mana havuzunda vakit geçirmeyi severim. Tam da çocuklukta, büyüklerimizin davranışlarının bizi nasıl etkilediğine, değersizleştirme sürecine soktuğuna dair bir kitabı okurken, Küçük Ayının Uzun Yolculuğu’nu elime aldım.
Daha ilk sayfalardan, kırmızı ışıklı alarm göstergeleri yanmaya başladı: Olmaz sen daha küçüksün!
Çocukken ne çok duyuyoruz bu tür ikazları! Bırak onu kıracaksın, küçüksün yapamazsın, düşersin demedim mi! Hepsi de o enerjisi bitmez keşif arzumuza ket vuruyor, gerçekten yapamaz, beceremez, güçsüz ve nihayet değersiz hissediyoruz kendimizi. Varlığımızdan utanıyoruz…
Sadece ebeveynlerimiz değil, çevredeki yetişkinler de bize nasihat etmeye bayılır!
Okuduğum –yetişkinler için olan- kitapta “Çocuğa müdahalelerde bulunmaya çabalanması, çocukta ben yetersizim inancını yerleştirmeye başlar. Halbuki çocuğun içinde ben de yapabilirim hazır programı vardır.” diyor. Ne güzel değil mi? Bence birkaç dakikalık sessizlik içinde, içimizdeki o ben de yapabilirim tınısı hala canlı mı, duymaya çalışmalı…
Hal böyleyken küçük ayıya annesinin söylediği sözle gözlerim fal taşı gibi açıldı. Küçük Ayı, sabah kalkınca tıpkı annesi gibi, gölde yüzünü yıkamak ister. Evet tek istediği, bu işi tek başına yapmak! Bir çok küçük yavru gibi. Neyse ki annesi, o hoş olmayan ikazın peşinden gitmiyor ve ilk sayfalarda kalıyor. Küçük Ayı, tepelerden yuvarlansa da, kendi kükremesinden korksa da, annesinin nasihatlerini! hatırlayarak kendini korumak için tedbir almayı unutmadan gölde yüzünü yıkayabiliyor. Macerasının detayları ve hikayenin sonu için kitap şart!
Kitabın resimlerinde yeşil orman dokusu hakim. Küçük Ayı’nın yüzü, mimikleri canlı ifadelerle önümüzde olmasa da, uzaktan olan biteni takip edebiliyoruz. Resimler bütün sayfayı kaplıyor ve metine ağır basıyor. Küçük Ayı’nın tatlı macerasını daha da sıcak bir hale getiriyor.
Küçük Ayı, iyi ki içindeki ben de yapabilirim sesini dinledi ve şükür ki başına kötü bir şey gelmedi!
Şimdiden iyi okumalar.
Küçük Ayının Uzun Yolculuğu
Yazan: Yalvaç Ural
Resimleyen: Feridun Oral
YKY,
1.Baskı İstanbul, Nisan 2012
