Ötücü Kuşlar Festivali
Kanarya, saka, iskete, ispinoz, keten kuşu, şakrak kuşu, florya, sarı sığırcık… Tam bir festival değil mi? Cahit Zarifoğlu ve Melike Günyüz’ün kuşlarını hatırlıyorum, başkalarının sesine özenen yavru bülbülü okurken. Ya, “milyonlarca sığırcıktan biri” olduğunu düşünüp fena üzülen yavruya ne demeli?
Köknar, iğde, dişbudak akasya, atkestanesi, köknar, yaprağı güzel, begonya, sardunya, kauçuk , lavanta kaynanadili, menekşe, açelya, ortanca, yasemin, orkide, sıklamen, yıldız çiçeği… Yazarın hikayelerinde bir yandan hikaye kurgusuna kapılacaksınız bir yandan şu isimlere, benden söylemesi… Size de bu ağaç ve çiçek isimleri, kuş isimleri okumakla bile bir ferahlık vermiyor mu?
Ötücü Kuşlar Festivali hikayeleri sanki sayfalar ilerledikçe uzuyor. Hem kelimelerin bizi götürdüğü yol uzuyor, hem hayallerin. Yahu nereden de aklına geldi yazarın, koskoca ay dedeyi “cıvata ve gres yağı”ndan müteşekkil bir uyduya aşık etmek diyorsunuz, okuyorsunuz. Simetrik kuzinlerin –spoiler olmasın- mükemmelleşen simetrilerinde iyice fantastik dünyanın içine dalıp, karetta karettaların kraliçesi Baretta Baretta’nın hikayesinde fantastik dünyanın kızgın kumlarından, gerçek dünyanın serin sularına dalıyorsunuz. Ya da tam tersi mi demeli…
Velhasıl, çok şükür bizim evin yakınında da ötüyor kuşlar. Çok şükür evimizde çok kitap var.
Size de şimdiden iyi okumalar.
Ötücü Kuşlar Festivali
Abdullah Harmancı
Resimleyen: Sibel Büyük
Timaş İlk Genç
Mayıs 2021, 126 sayfa
11+
