Vaay Panama Ne Güzelmiş

Sade ve basit arasındaki farkı gösteren, iyi hikayenin, ne kadar sade görünse de aslında hayata dair bize bir şeyler öğreteceğini, hayatın belki de küçük bir maketi olduğunu gösteren ödüllü bir kitap Vaay, Panama Ne Güzelmiş bugün masamda. Bir felsefesi olan çocuk kitabı okumanın keyfini yaşatıyor bize.

Ayıcık ve Kaplancık nehrin kıyısındaki evlerinde mutlu mesut yaşayan iki arkadaştır. “Bir arkadaşınız varsa hiçbir şeyden korkmanız gerekmez.” Gerek ev işlerinde, gerek yiyecek bulmadan bu iki arkadaş birbirini tamamlar, geçinir giderler. Fakat bir gün muz kokulu, üzerinde Panama yazılı bir kasa bulurlar. Panama, hayallerinin ülkesidir! Ve o hayal için yola düşerler.

Yola çıkış anlarına bayıldım. O kadar insansı ki! Spoiler olmasın diye net yazmayayım ama pek çoğumuz bu kapancık ve ayıcık gibi, hatta belki Nasreddin hoca gibi, kendimize uydurmaya çalışıyoruz gerçekleri.

Velasıl yolda da Panama’yı sorarlar. Tilki, İnek ve Fare çıkar karşılarına. Ama aslında hiçbiri yolu bilmiyordur, yine de tarif ederler 🙂 Çeşitli maceralar atlatırlar bizim ikili. Az git, uz git derken, Karga’nın yardımıyla harika bir yere gelirler (ya da orayı fark ederler diyelim). Panama levhasını görürler nihayet ve hayallerinin hayatına kavuşurlar.

Kitapta olayların anlatıldığı gibi, bir de kahramanların duymadığı ama bize seslenen yazar var. Böylece bir yandan olayı takip ediyor, bir yandan da arka planda yazar ile konuşuyorsunuz. Tıpkı bir sinema filminde, “Arkanda arkanda!” demek gibi bir şey 🙂

Kitapta sürekli şöyle olursa asla korkmazsın gibi ifadeler var. Arkadaşlığa vurgusu açısından güzel olsa da, bu kadar korku üzerinde durulması düşündürdü beni. Gerçi hayat korkularımız ve ümitlerimiz arasında geçer. Bu açıdan hem kahramanlarımızın korkularını nasıl bertaraf ettiklerini görüyoruz, hem de ümitleri uğruna atıldıkları macerayı.

Kitap pek hoş. Çizimleri benim için aynı derece iyi olmasa da yayımlandığı tarihe uygun, nostaljik bir tat veriyor.

Hayat bazen başladığımız yere dönmektir. Ama yola çıkanla, varışa gelen aynı kişi olmayacağı için, biz yine de “yol almış” oluruz.

Şimdiden iyi okumalar.

Vaay, Panama Ne Güzelmiş

(Oh, Wie Schön ist Panama)

1979 Yılı Alman Gençlik Edebiyatı Ödülü

Anlatan ve Resimleyen: Janosch

Türkçesi: Necdet Neydim

2.Baskı 2016, Kelime Yayınları

48 sayfa, 8+