Konuşan Eşyalar

“Odan tıpkı bir mobilyacı vitrini gibi olmuş. Herkesin böyle bir odası, böyle eşyaları olabilir. Ama senin eski odan gibi bir oda yalnızca sende vardı. Üzerine komik çıkartmalar, fotoğraflar yapıştırılmış, çiçekler çizilmiş, kırmızı bir kitaplık; sarı, mavi, yeşil sandalyeler…”

Eski odamda sandalyelerin, masanın, kitaplığın da bir ruhu vardı sanki. Bazen gülüyor, bazen şarkı söylüyor, bazen bir öykü kahramanı oluveriyorlardı. İstediğimde onları kolayca bir penguen, deniz motoru, kamyonet, yel değirmeni, Kızılderili çadırı haline sokabiliyordum. Yeni eşyalarım benimle hiç konuşmuyorlar. Küs gibi duruyorlar.

Konuşan eşyalar istiyorum!

Babamın Gözleri Kedi Gözleri

Sevim Ak

Can Çocuk