NOONA

Adını ilk kez duyduğum yazar 1974, İsrail doğumlu bir hanım. Noona tek çocuk kitabı mı emin olamadım. Fakat sanırım yazar şiirle de ilgileniyor.

Noona, sosyal medyada çokça görüp merak ettiğim bir kitaptı. Kapaktaki sevimli kızcağız gerçekten düşünce okuyabiliyor muydu ki?

Aslında okuyor evet. Önce, arkadaşının “flamingo gibi bacakların var senin” sözlerinden inciniyor. Annesi hemen yardıma koşuyor ve ona sihirli! bir değnek veriyor. Evet, şu muhteşem baloncukları yapmamıza yarayan çubuk değil mi o? Fakat Noona’da bambaşka bir işe daha yarıyor. Noona bazı cümlelerin altında yatan gerçek niyetleri, hisleri de görmeye başlıyor.

Gerçekte Ne Söylüyor?

-Bacaklarım yoruldu. (Çikolata istiyorum, gerçekten!)

-Herkese seninle oynamamalarını söyleyeceğim. (Keşke yalnızca benimle oynasan.)

-Çok fazla soru soruyorsun. (Çok zekisin)

Böylece Noona’nın farkettiklerini okuruz.

Çocuklar hoş olmayan sözler söylediklerinde tuhaf bir şeyin gerçekleştiğini anladı:

Kalptan dudağa doğru yolculuk ederlerken, iyi sözcükler bazen kötü sözcüklere dönüşebiliyordu. Bu yüzden alınganlık etmemize gerek yoktu.

Ancak birisi bize hoş olmayan sözler söylediğinde de karşısında öylece durup dinleyemeyiz.

Noona kendisine flamingo bacaklı diyen çocuğu eve davet eder. Sihirli değneği de annesine geri verir. Çünkü arkadaşına kendisi ile alay etmemesini söylemiştir. Aradaki soğukluğu giderebilmiştir.

Noona’nın sihirli çubuğu galiba en çok karşı cinslerin birbirlerine iltifatlarını sakladıkları farklı cümleleri gösteriyor.

Hepimiz bunu zaman zaman yapıyoruz. Bazen gerekli oluyor da. Her şeyi olduğu gibi söyleyemeyiz elbet. Lisanı düzgün, akıcı, yumuşak kullanmak daha güzel. Fakat galiba sihirli değneklere ihtiyaç duyacak kadar da kapalı cümleler kullanmaya gerek yok. Ne demiş sosyal medya düşünürler, seviyorsan git konuş bence!

Şimdiden iyi okumalar.

Düşünce Okuyan Kız NOONA

Yazan: Orit Gidali

Resimleyen: Aya Gordon-Noy

1001 Çiçek Kitaplar