Kurt Ördek ve Fare

Beni çok şaşırtan bir kitapla karşınızdayım bugün. Çok şaşırdım çünkü şu küçücük hikayede insan psikolojisinin epey önemli bir ipucu yer alıyor. Edebiyatın gücü filan kısımlarına girmeyeceğim 🙂 Ama hikayeden hareketle kendi seçimlerimi düşünmeden edemiyorum. Anlatayım da sizin de kafanız karışsın biraz 🙂

Farenin biri bir gün, bir kurt tarafından yutuluverir. Böyle başlıyor hikayemiz. Farecik, sonum geldi diye düşünürken, farenin midesinde, sessiz olsana diye bir ihtarla karşılaşır. O da ne? Kurdun midesi boş değil. Bir ördek de orada yaşamakta.

Yaşamak dedimse gerçekten yaşamak. “Bir kurdun midesinde neler bulabileceğinize inanamazsınız.” Masa örtüsü ve mumlar da dahil.

Hasılı fare de ördek gibi, bu yaşamın ne kadar “konforlu” olduğunu anlayıveriyor. Ördeğin şu cümlelerini alın düşünün işte: Dışarıdayken korku içindeydim, kurtlar beni yutacak diye. Buradayken böyle bir korkum yok.

Ben bu noktada kitaba hayran olmuştum zaten. Sonrası da hoş. Fare de bu sevinç ve rahatlık içinde ördekle kutlama yapıyor. E tabi o esnada kurdun yaşadığı mide bulantısını düşünün. Peki ya ormandaki avcı, midesi bulanmış bir kurt görünce boş durur mu?

Kitabın bütün hikayesini anlatacak değilim. Lütfen edinin, okuyun, düşünün.

Tam da bu günlerde, dinlediğim bir seminerde “bizi köle eden korkularımızdır” cümlesi zihnimde dönüp dururken üstüne Kurt, Ördek ve Fare sos oldu. Ne dersiniz, ördek ve fare dışarı çıkmış olsalar, tekrar girerler mi içeri?

Çocuklar için bu kitap eğlenceli, maceralı bir hayvan hikayesi. Bir de kurtların neden “uuuuy!” diye uluduğunu açıklığa kavuşturuyor. Yetişkinler içinse hayat muhasebesi.

Şimdiden iyi okumalar.

Kurt Ördek ve Fare

Yazan: Mac Barnett

Resimleyen: Jon Klassen

Türkçesi: Fatih Erdoğan

Mavibulut Yayınları

5+