abone ol: Makale | Yorum

Mavi Çöl Develeri

0 yorum
Mavi Çöl Develeri

Vedalar kadar bazen veda edememekler de içimize lök gibi oturur. Lök, bir çeşit iri erkek deve. Yağmurda ıslanıp çökmesi gibi bir anlamı kalmış zihnimde. Lök gibi çöker işte bazen ayrılıklardan ziyade, veda edememek.

Mavi Çöl Develeri ne zamandır okumak istediğim bir kitapta. Hani bazen isminden, bazen resimlerinden bir beklenti içine girersiniz. İşte bütün beklentilerimi fazlasıyla karşıladı kitap. Kurgu, hikaye, satır araları, çizimleri…

Bir çocuğun –aslında biz yetişkinlerin de- kaçmak için çeşitli metodları vardır. İstemediğimiz insanlardan, anlardan, sorulardan kaçmak. Kimi güler, espri yapar, kimi ağlar, kimi konuyu, mekanı değiştirir, kimi hayallere dalar. Küçük Lenyo da gözlerini kapatıp, derin bir Oh! çekiyor. Kendini bambaşka bir yerde buluyor.

İşte kitap o bambaşka yer ile, mavi çöllerle başlıyor. Sonra o oh’un ne zaman çekildiğini, neden böyle bir kaçmaya gerek olduğunu öğreniyoruz. Ne güzel bir kurgu… Neden çöl peki? Neden kum fırtınaları? Ve ne güzel, Lenyo’nun kalbini açtıktan sonra, çöllerin denize dönüşmesi.

Mavi Çöl Develeri’ni çok sevdim. Çöl de güzel, develer de, deniz de… En güzeli, bir çocuğun üzecek sorulardansa, onun üzüntüsünü alacak gönlünü ferahlatacak sorular sormak…

Şimdiden iyi okumalar.

Mavi Çöl Develeri

Yazan: Maro Sfakianopoulou

Resimleyen: İris Samartzi

Çeviren: Yorgo Demir

2017, Erdem Çocuk

5+

Bir Cevap Yazın

%d blogcu bunu beğendi: