Ağaca Tırmanan Keçi

Keçileri kaçırmaya az kalmış bir keçi kitabımız var bugün. En taze otları yemek için birbirleri ile rekabet eden keçiler. Hepsi bir alem. Bir de başlarında Duman adından bir köpekçik var ki, sormayın gitsin. Keçileri sayarken, keçi yardımı alan bir çoban köpeği.

Kitapta kısaca, keçilerin taze otlar için kavga ederken başına gelenler ve otları ezmeleri, haliyle bundan ders çıkarmaları anlatılıyor. Sonu mutlu bitse de ve hikaye aslında çok sade olsa da, biraz yoruldum. Dikkat dağıtıcı diye düşündüm kitap  için.

Çünkü kitapta bir hikaye var, bir de metindeki karakterlerin ve metinde olmayan karakterlerin konuşmaları. Konuşmalar bir yandan hikayeyi anlamamız için gerekli ama bir yandan da hikayeden ayrı bir kulvarda akıyor. Küçük kirpi ailesinin yemek bulmaya çıkması gibi… Yahut solucanın bütün bu telaşede kendi yiyeceğinin peşinde gitmesi, keçiler yiyecek derdindeyken “sonunda hepsini ben yiyeceğim!” demesi gibi. Otları kastediyor muhtemelen ama keçiler için de geçerli bu söz 🙂

Çizimlerdeki, metin dışındaki bu tip katkıları okumak keyifli olsa da, bu kitapta biraz fazla kaçmış gibi geldi bana. Onları takip ederken, asıl metnin etkisinden kopabiliyorsunuz.

Yazar, kitaplarını keçe şekiller kesip, düzenleyerek resimliyor. Kitapları pek gündemdeydi bir ara. Bu şekilde hikayelere kendi emeğimizle resimler hazırlamak, ne hoş bir çaba.

Keçileri kaçırmadan, aç bırakmadan şimdiden iyi okumalar.

Ağaca Tırmanan Keçi

Manica K. Musil

Çeviren: Şafak Arat

Timaş Çocuk, Temmuz 2020

6+