Gergedanlar Krep Yemez
Hem kapağında krep yiyen koca bir gergedan olsun, hem de Gergedanlar Krep Yemez diye kocaman yazsın. İçimdeki krep canavarı bu kitaba temkinle yaklaştı hep, bir yandan da merak ederek.
Geçen gün arkadaşım bunu okudun mu diye getirip verince de pek sevinerek elime aldım.
Tam da Lumpi Lumpi’leri okumuşken yine mi yalnız çocukların hayali arkadaşları dedim önce. Anne ve babasının onu hiç dinlemediği Begüm, kendini dinleyen bir arkadaş mı hayal etmişti? Koca ve mor gergedan iyiden iyiye eve yerleşiyor, anne baba yine de bunu fark etmiyordu. Fakat göremedikleri arkadaş onları endişelendirmiş olmalı ki, kızlarını alıp hayvanat bahçesine götürmeye karar veriyorlar, gerçek bir gergedan görsün diye. Tabi orada bütün gerçek ortaya çıkıyor.
Önce hayali arkadaşlar ve ne kadar sağlıklılar diye düşünürken, sonra yok artık evdeki koca gergedanı göremeyecek kadar meşgul anne baba mı diyerek devam ettim okumaya.
Günümüz çocuklar, aslında yetişkinleri için de bir sorun bu. Çok meşgul olmak (olduğunu zannetmek) ve bu yüzden en yakınımızdakilere gerçek vakit ayıramamak.
Bir sorun ortaya çıkmadan birbirimizin kıymetini bilsek, dinlesek, kaliteli vakit geçirsek.. Çok iyi olacak, şifa olacak.
Çok popüler kitaplara karşı temkinli olma halimi cebime koyabilirim. Sevdim bu kitabı.
Şimdiden iyi okumalar.
Gergedanlar Krep Yemez
Rhinos Don’t Eat Pancakes
Anna Kemp, Sara Ogilvie
7.Baskı 2019
Pearson
