Asiye 1-Kovun Beni Bu Okuldan

Asiye, ne zamandır alsam deyip unuttuğum, artık 2. kitabı çıkınca almak farz olan bir macera kitabı. İkisini birden alıp bu defa kitap rafları arasında unuttum!!! Aslında birinci kitabı okumaya başladım ama kalbim dayanmadı. Uzunca bir aradan sonra hadi bakalım, ihmale gelmez bu Asiye diye tekrar elime aldım.

Kitabın daha ilk sayfalarından yaman bir kızla karşı karşıya olduğunuzu anlıyorsunuz. Aman Allah’ım! Gerçekten biraz kaba, düşüncesiz, çılgın bir kız. Üstelik şaka yapmak için yalan bile söylüyor!!

Şaka bir yana, okuduğum “şaka”lar hakikaten biraz zorladı beni. Galiba çocukları hep masum, hem cici bici görmek isteyen bir yanı oluyor insanın. Ben aslında öyle değilimdir fakat şakanın da eğlencenin de başkasını bayıltacak kadar iyi! olmasını da kabullenmek istemiyorum. Çocuk elbette biraz yaramaz, eline avuca sığmaz, gözü kara olmalı. Fakat başkasını incitebilecek işler, dur dediğim yerler.

Asiye bir ortaokul öğrencisi. Yatılı okulda okuyor. Sadece on beş günde bir, hafta sonları ailesinin yanına çıkabiliyor. Eğer sizin de öğrencilik hayatınızın bir bölümü yatılı geçtiyse kitapta her detay daha anlamlı gelecektir. Ben de ortaokul ve lisede yatılı kısmı olan bir okulda, gündüzlü öğrenciydim. Daha sonra benim de yatılı günlerim oldu. Kendi yatılı arkadaşlarımı, Asiye ile aynı dönemlerimizi göz önünde bulundurarak okumaya çalıştım kitabı. O zaman Asiye daha aşina geldi, daha iyi anladım onu, sanırım…

Bir kere neyse ki yalan söylese de sonra düzeltiyor, doğru olanları dile getiriyor. Maksadı can yakmak değil, tek derdi okuldan atılmak aslında. (O yaştaki her çocuk gibi ailesini özlüyor, on beş günde bir gittiği hafta sonu gibi geçiyor zannediyor her günlerini). Okuldan atılmak istediğini açık açık söylüyor, daha ne yapsın. Üstelik kendisine “Deli” lakaplı babaannesinin adını koymuşlar. Eh, bütün suç Asiye’nin değil anlayacağınız.

Benim de ateşini çıkarmak için tebeşir tozu yapıp yutan arkadaşlarım oldu. Galiba o dönemlerde Asiye gibi kızlara biraz da cesur diye bakıyor insan. Müdürle rahat rahat konuşmak, öğretmenlere şaka yapmak, belletmenleri birazcık bezdirmek vs… Asiye biraz kaba, kelimelerinin ayarı olmuyor bazen, şakacı, uykucu ve iştahlı. Hepimizin bir zamanlar olduğu gibi galiba. Belki de sadece dozu değişiyordur bu deliliğin. Asiye’deki biraz fazla tabi, o konuda emin olabilirsiniz.

Kitabın resimleri Tuğrul Karacan’a ait. İç sayfalarda siyah ve mor renk kullanılmış, resimlerde. Asiye çoğu zaman çatık kaşlı, kötü planları yüzünden okunan bir kız olarak karşımıza çıkıyor. Ama biliyoruz neyse ki, özünde iyi biri o.

Sanırım ikinci cildi bekletmeden okuyacağım. Bakalım bu deli kız sonra ne yapıyor?

Şimdiden iyi okumalar.

Asiye 1 – Kovun Beni Bu Okuldan

Yazan: Halenur Çalışan Gürbüz

Resimleyen: Tuğrul Karacan

Profil Kitap

2. Baskı Haziran 2016, 144 sayfa